Geneza hasła
Zgromadzenie od początku swego istnienia posługuje się następującym hasłem: Wszystko dla Jezusa przez Maryję. Pojawia się ono w pierwszych dokumentach danych przez O. Honorata Koźmińskiego. Dokumenty te to przepisy wskazujące cel, zadania i inne obowiązki normujące życie zakonne a także praktyczne rady dotyczące wypełnienia posłannictwa w Kościele.
Autorem hasła był sam założyciel. Pragnął on w jednym zdaniu streścić ducha, jaki miał ożywiać westiarki w dążeniu do doskonałości. W Krótkim zbiorze przepisów dla Westiarek Jezusowych określa: Hasłem wskazującym ich ducha będą te słowa: Wszystko dla Jezusa przez Maryję (Krótki zbiór przepisów dla Westiarek Jezusowych, s.1). W podobnym znaczeniu hasło pojawia się w Ustawach, danych przez O. Założyciela: Jako godło zamykające w sobie zadanie i ducha, niech wezmą słowa: Wszystko dla Jezusa przez Maryję (Ustawy Westiarek Jezusowych przed 1901 r., s. 3).
Od początku Honorat mocno akcentował potrzebę i rolę tej przewodniej myśli. W pismach kierowanych do Zgromadzenia umieszczał hasło na tytułowej stronie, zalecał by siostry w ciągu dnia w stosownych okolicznościach nim się posługiwały. Najczęściej hasło było wezwaniem do pracy. Kierowniczka dawała znak do rozpoczęcia pracy, mówiąc: wszystko dla Jezusa, siostry odpowiadały: przez Maryję (Rady i nauki dla pracownic kościelnych, s. 25).
Późniejsze Konstytucje z roku 1953 zalecają, by siostra wstępująca do Zgromadzenia otrzymała medal z wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej i z napisem Omniapropter Jesum per Mariam – Wszystko dla Jezusa przez Maryję. W Dyrektorium wydanym w 1958 roku hasło to nie występuje. Do Soboru Watykańskiego II zachowało się tylko w tradycji. Odnowa życia zakonnego po Soborze Watykańskim II oraz zachęta ze strony Kościoła, aby powracać do źródeł, przyczyniła się do ponownego umieszczenia hasła w Konstytucjach Zgromadzenia.
Odnowione i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską Dekretem z dnia 4 października 1987 roku Konstytucje Zgromadzenia zawierają zapis: Wszystko co siostry czynią, będą spełniały pod szczególną opieką Najświętszej Maryi Panny Łaskawej w myśl hasła Zgromadzenia - Wszystko dla Jezusa przez Maryję (Konstytucje Zgromadzenia, s. 31).
Dzięki zachowaniu tradycji i posoborowej odnowie życia zakonnego hasło ponownie znalazło się w przepisach zakonnych, zostało prawnie zatwierdzone, a tym samym odzyskało dawną rangę i znaczenie, jako myśl przewodnia w kształtowaniu duchowości. Obecnie ma zastosowanie w różnych okolicznościach życia zakonnego. Jego słowami wzywa się siostry do pracy, na posiłki, rozpoczyna się czytanie duchowne, czytanie Ewangelii czy innych tekstów w refektarzu przed posiłkiem, wszelkie korespondencje, pisma okólne, dekrety, życzenia świąteczne opatrzone są tym zdaniem. Często siostry wybierają je jako motto swego życia zakonnego, umieszczając je na obrazkach pamiątkowych z racji złożenia profesji czy jubileuszu. Hasło stało się znakiem rozpoznawczym Zgromadzenia i przyczynia się w dużej mierze do pogłębienia więzi duchowej między siostrami. Jest też ono wyrazem kontynuacji myśli założyciela i potwierdza jej aktualność w obecnym czasie. Za nią przemawia w dużej mierze trafny dobór treści, która w sposób zwięzły odzwierciedla główne rysy duchowości.
W ciągu wielu lat istnienia Zgromadzenia zmieniały się Konstytucje oraz inne przepisy zakonne, a hasło trwało w niezmienionej formie, często w tradycji przekazywanej ustnie. Było i jest symbolem łączności w realizacji charyzmatu danego przez Ojca Fundatora.
Treść hasła
Treść zawarta w zdaniu Wszystko dla Jezusa przez Maryję zwraca uwagę na dwie postaci ściśle ze sobą związane – Jezusa i Maryję. Zestawienie wyrazów ukazuje właściwą relację Maryi do Jezusa, podkreśla jej rolę w Zbawczym Dziele Odkupienia.
Pierwsza część hasła odnosi się do Osoby Jezusa Chrystusa, Syna Boga żywego, który jest współistotny Ojcu. On jest Słowem Przedwiecznym, przez które wszystko zostało stworzone (por. J 1,3; Kol 1,16). On jest przed wszystkim i wszystko w nim ma istnienie (Kol 1,17). Wielkością mocy Swojej panuje nad niebem i ziemią (por. 1,19-23).
/.../ Bóg go nad wszystko wywyższył
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych.
I aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest PANEM –
ku chwale Boga Ojca (Flp 2,9-11).
Jezus jest więc Panem to znaczy Władcą. Panowanie Jego jest panowaniem wiecznym, które nie przeminie, a Jego Królestwo nie ulegnie zagładzie (Dn 7,14). Jest to bowiem królestwo wieczne i powszechne, Królestwo prawdy i życia, Królestwo świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju (por. Pref. o Jezusie Chrystusie, Królu Wszechświata).
Drugi człon hasła zwraca uwagę na osobę Matki Bożej, podkreśla Jej rolę jako Pośredniczki. Bóg wybrał Maryję, aby stać się człowiekiem pośród ludzi. W chwili zwiastowania Maryja ochotnym sercem odpowiedziała na wezwanie Boże. Dzięki wypowiedzeniu „fiat” - Słowo, odwieczny Obraz Boga niewidzialnego stało się za sprawą Ducha Świętego Obrazem czasowym i widzialnym. Poprzez poczęcie, urodzenie i wychowanie Syna Bożego Maryja stała się Jego prawdziwą Matką, została obdarzona najwyższym darem i najwyższą godnością pośród stworzeń. jest Ona Rodzicielką Syna Bożego (R. Laurentin, Maryja Matka Odkupiciela, s.60). Z tego tytułu ma jedyny i niepowtarzalny udział w zbawczym dziele Boga. Tylko Ona jedna została obdarzona przywilejem Niepokalanego Poczęcia, aby być godnym mieszkaniem dla Swego Stwórcy i Pana.
W Niepokalanym Poczęciu tkwi tajemnica pośrednictwa Maryi, pośrednictwa między bogiem i ludźmi w Chrystusie: Jak Słowo Przedwieczne było pierwszym ogniwem łańcucha łączącego Boga z ludźmi, tak Ona (Maryja) miała być drugim i ostatnim, bo zapełniającym całą przepaść, jaka jeszcze dzieli Boga – Człowieka od reszty stworzeń. Bóg Ojciec postanowił użyczyć Słowu Wcielonemu wszystkich darów ze względu na boską naturę, a Słowo Wcielone udzielać znów będzie wszystko Swej Matce. /.../ Tak więc Syn Boży Będzie źródłem łask, Ona zaś kanałem przez który te łaski spływać mają na ziemię. On je wysłuży – Ona będzie ich szafarką (O. H. Koźmiński, Powieść.., s. 31).
Niech będzie zawsze wychwalona nieskończona dobroć Boga naszego, który raczył dać nam w niebie taką Orędowniczkę jaką jest Maryja (O. H. Koźmiński, Powieść.., s. 417).
Zakończenie
Z powyższych rozważań można wyciągnąć wniosek, że hasło Wszystko dla Jezusa przez Maryję ma dla Zgromadzenia duże znaczenie w kształtowaniu duchowości. Przez lata stosowane i pielęgnowane, do chwili obecnej zachowało swoją aktualność. Trafnie odzwierciedla charyzmat Zgromadzenia i pomaga zachować znamienny rys duchowości franciszkańskiej; troski o szacunek i należną godność dla wszystkich przejawów obecności Boga w świecie, a szczególnie w Najświętszym Sakramencie. Ta troska łączy się z całkowitym oddaniem i poświęceniem się Jezusowi przez ręce Jego Matki, aby Jego Królestwo rozszerzało się na świecie. W myśl wskazań Konstytucji zakonnych, siostry swoim życiem i pracą mają przyczyniać się do wzrostu tego Królestwa. Aby to zadanie dobrze wypełnić, w swoich modlitwach z wiarą zwracają się do pośrednictwa Patronki Zgromadzenia – Matki Bożej Łaskawej.
Sobór Watykański II przyczynił się do odnowy życia zakonnego. Między innymi zlecił powrót do źródeł duchowości, aby na nowo odczytać charyzmat założyciela. Wpłynęło to na odkrycie wartości, które pomagają w realizacji celu i zadań Zgromadzenia. Jedną z takich wartości jest ponowne umieszczenie hasła w odnowionych Konstytucjach.
