S. Krystyna pochodzi z Podlasia. Do wspólnoty wstąpiła jako nastolatka i wiernie trwa w swoim powołaniu już wiele lat. Lubi śpiewać, prowadzi scholę parafialną. Haftuje, lubi życie na wsi i kocha zwierzęta. Jej ulubiony święty to Jan Paweł II. Najchętniej czyta T. Mertona. Lubi pisać wiersze. Zapraszamy do zapoznania się z jej poetyckimi zamyśleniami.
Eucharystia
Milczenie i cisza
Stałość i pokój 
Słowa bez słów
Obecność niewidzialna
Lecz prawdziwa i żywa
Biel i czystość
Wielkość i małość
Nieograniczoność w materii
Wieczność w czasie
M i ł o ś ć
Pokarm, który nasyca
- c h l e b –
W obliczu Tego
Ty i ja człowiek…
Zstąpił
Z rajskich ogrodów
Z niebieskich gór
Z niebieskiego tronu
Zstępuje Wszechmocny Pan 
Przychodzi jako małe dziecię:
Bezradne, płaczące,
Czujące ból, głód, zimno –
To Chrystus przyszedł
Do Ciebie
Do mnie
Do nas
By wybawić od zła
By odkupić nasze grzechy
Byś mógł czystym sercem
Kochać GO
I być jak ON.
***
Nie wiem skąd idę
Nie wiem dokąd zmierzam,
Zaciemniłeś niegdyś jasny mój horyzont.
Przysłoniłeś lampę i światło mej drogi.
Noc mnie wkoło otoczyła,
Nic nie widzę.
Każdy krok niepewny, ostrożny
Lecz idę zdumiona, że można …
Ktoś trzyma me serce i zawrócić nie mogę.
Idę wbrew sobie
Tyś ujął moją prawicę i wiem, że wstydu nie doznam.
Wokoło jest noc…
Wokoło jest cisza…
Wokoło Jesteś … Ty Wszechogarniający.
***
Fale umyły mi stopy,
Widziałam radość, pokorę tych fal,
Widziałam radość i pokorę Syna Człowieczego
Z Wieczernika
Gdy pochyla się, aby umyć stopy uczniom.
W stworzeniu mówisz do nas
Daj mi choć trochę radości i pokory fal.
Tej pokory z Wieczernika
W służbie braciom i Tobie.
